در آمد بار دیگر ماه یزدان

                                                                                        به فرّ و شوکت و فیض فراوان

                                              صباح مکرمت گردید طالع

                                                                                         منوّر شد جهان از طلعت آن

                                             بهار توبه و آمرزش آمد

                                                                                            مه ایمان و عید حق پرستان

                                             نسیم مغفرت هر سو وزان است

                                                                                             سحاب مرحمت باشد خروشان

                                              مه روزه است و هنگام عبادت

                                                                                          خوشا حال نکوی روزه داران

                                             در آ در مکتب «صوموا تصحوا»

                                                                                          که در آن می‎شود امراض درمان

                                               هلا بر خود بنازید و ببالید

                                                                                          که ایزد را در این ماهید مهمان

                                               الا ای معصیت کار گرفتار!

                                                                                          که از کردار خود هستی پشیمان

                                               چرا بیگانه‎ای از درگه دوست؟

                                                                                         چرا حال تو زار است و پریشان؟

                                                بنه تاریکی جهل و ضلالت

                                                                                           بیا در پرتو انوار قرآن

                                                مپو زین پس ره شرّ و شقاوت

                                                                                         بیا اندر طریق خیر و احسان

                                                مشو نومید از عفو خداوند

                                                                                         و گر هستی غریق بحر عصیان

                                                بیا در مکتب «توبوا الی الله»

                                                                                           ز قرآن آیه «لاتقنطوا» خوان

                                                جهان را نور رحمت کرده روشن

                                                                                          منوّر شد ز اشراقش دل و جان

                                                مبادا کفر این نعمت نمایید

                                                                                           که نعمت، سلب می‎گردد ز کفران

                                                 مبارک ماه و اوقات شریفی است

                                                                                          به لهو و بیهده ضایع مگردان

                                                 غنیمت دان دعا و عرض حاجات

                                                                                         نماز و روزه و نیکی به اخوان

                                                  به خود آ ای گنه کار نگون حال!

                                                                                        رها کن رشته بیداد و طغیان

                                                  بیا با خالق خود آشنا شو

                                                                                         مرو زین بیش، اندر راه شیطان

                                                  خدایا! از کرم بر من ببخشای

                                                                                        به رویم باز کن ابواب عرفان

                                                  ز ما بر احمد(ص) و آلش تحیّات

                                                                                          فروزان تا بود مهر درخشان 



تمامی حقوق مادی و معنوی " یاد یاران " برای " رحیمی " محفوظ می باشد!
طـرّاح قـالـب: شــیــعــه تـم